Gepost op: 12-11-2017
Het was de vrijdagavond na de tentamens. Heel Delft had het al op een zuipen gezet, maar D8 moest zich nog even inhouden: ze moesten om 21:30 bij Sovicos aantreden voor een belangrijke wedstrijd. Tot op heden stond D8 nog ongeslagen op de eerste plek met een comfortabele afstand, maar als nummer 2 met een aantal wedstrijden minder gespeeld, was Sovicos D6 toch wel een erg spannende tegenstander. Punch veteraan Danielle kwam ook kijken, om de druk nog maar eens op te voeren.
Versterkt door Kim als coach, kwamen de dames lekker vroeg bij Sovicos aan om H10 het goede voorbeeld zien geven. Met een heuse dames fanclub langs de lijn vocht dit team zich naar een 3-1 overwinning, waarna ze zich meteen naar de veel te smalle zijlijn van het damesveld haastten om deze wedstrijd van de nodige zelfverzonnen liedjes en energie te voorzien.
Al meteen werd duidelijk dat de zenuwen niet voor niks waren geweest. De eerste set begon erg evenwaardig tot bij een stand van 5-5 het “powerhouse” van Sovicos aan de service kwam. Ondanks de servicepass die meteen naar een hoger niveau werd getild, had D8 hier een tijd lang geen antwoord op en kwam op een fixe achterstand terecht. Gelukkig wisten de afwisselende service van Rosanne, de robuuste pass van Britt en de snoeiharde aanval van Kiki dit weer goed te maken, waardoor D8 erop en erover ging en de set uiteindelijk met 25-22 binnensleepte.
In de tweede set wist het team het wat minder spannend te maken, mede dankzij een paar servicefouten van eerdergenoemd “powerhouse”. De rally’s werden langer, wat duidelijk in het voordeel van de goedgetrainde Delftse dames werkte. Deze set sleepten ze binnen met 25-20.
Met heel wat wissels stond er in de derde set een bijna compleet nieuw team klaar om antwoord te geven op de snoeiharde service. Ondanks dat dit een erg geslaagde greep was, werd aan de kant van Sovicos de nauwkeurig gecalculeerde aanvallen er doeltreffend uit gelopen. Op 15-15 begon de energie toch een beetje weg te zakken, wat voor H10 een nieuwe strategie in het leven riep: voor elk binnengesleept punt werd langs de lijn gejuicht alsof het het beslissende punt was van een 2,5 uur durende vijfsetter. Gedragen door deze energie wist het team deze derde set binnen te slepen met een beslissend punt zoals dat hoort: snoeihard op de lijn.
Nu de wedstrijd in de zak zat, werd het tijd om in de vierde set een beetje te experimenteren. Zarife werd op dia gezet en H10 greep elke time out de kans om nieuwe aanmoedigingsstrategieën te bespreken. Het mocht niet baten. Deze set werd een ware uitputtingsslag met de nodige verwarring en werd weggegeven met 25-16.
Dit mocht de sfeer niet drukken. Het team had een topprestatie neergezet tegen de nummer 2 en staan nog steeds ongeslagen op de eerste plek. Bovendien had de vroegtijdige beëindiging van deze laatste set een “silver lining”: na een lange tentamenperiode en een zware wedstrijd kon het team dan toch eindelijk aan een zeer verdiend biertje op het Oktoberfest (of 2, of 3, of 4).
