Gepost op: 27-03-2017
Afgelopen zaterdag in de sporthal in Sweet Lake City. Een sterk uitgedund Punch Heren 13 van slechts 7 heren en twee niet-hoofdcoaches mag aantreden om punt(en) te halen. Heren 13 had deze namelijk nog niet en het zou toch vervelend zijn om het seizoen, na zo vreselijk veel vooruitgang, toch af te sluiten met nul punten op de teller. Er komen nog 4 wedstrijden aan, maar tegen Zovoc HS 4, de nummer twee van de poule zou het waarschijnlijk niet gebeuren. Toch gaat Heren 13 altijd overmoeibaar de strijd aan om die punten en zodoende ging de wedstrijd van start.
De eerste set werd gekenmerkt door veel chaos, een halve set lang opstellingsfout staan zonder dat de scheidsrechter of tegenstander het door had én een uitslag van maar liefst 13 punten! Zo’n mooie score belooft natuurlijk veel goeds. In de tweede set was er geen opstellingsfout meer, maar toch ging ook dit niet veel beter, aangezien Zovoc een hoge servicedruk had en een vrouw in de pass die goed kon dweilen. De eindstand: 15 - 25.
Maar dan de derde set. De heren van Zovoc waren duidelijk van plan om werk te maken van de emancipatie in het team. Vrouwen die dweilen terwijl de mannen toe staan te kijken? Dat is niet meer van deze tijd! Dus gingen de mannen van Zovoc aan de slag om de dames uit het team te helpen. Helaas waren de mannen duidelijk niet naar de Huishoudbeurs geweest en ging het dweilen ze niet zo goed af. Ketsen waren ze beter in en dat mocht ook door iedereen gezien worden.
Heren 13 kreeg de pass daarentegen juist onder controle. Ook de aanval ging steeds beter. Mooie aanvallen, goede blokkering én veel enthousiasme zorgde ervoor dat Punch de 20 punten behaalde met 4 punten voorsprong op Zovoc. De spanning was uiteraard om te snijden, want zou het dan toch kunnen, tegen de nummer 2!? Zovoc herpakte zich even en het kwam 22 - 22 te staan. Maar de set weggeven terwijl het net zo goed ging, dat heeft Heren 13 al vaak genoeg gedaan. Koelbloedig werd de voorsprong weer uitgebouwd naar 2 punten: 24 - 22. Als we de adrenaline in ieders lichaam hadden af kunnen tappen, hadden we zeker 13 kilo aan adrenaline gehad. Ook bij de reporter alias coach tintelde het hele lichaam. Het coachvest moest uit, zo heet was het geworden van al die spanning.
Een service. Netjes. Prima pass van Zovoc. Jammer. Goede set van Zovoc en een acceptabele aanval. Het bloed suist rond. De hartslag gaat harder. Harder. Heel even daalt deze omdat de pass van Punch ook goed was. Die hartslag kwam net zo hard weer opzetten vanwege we matige set en aanval van Punch. Harder. Zovoc weer een prima pass. Goede set. Het zou toch niet fout gaan nu? Aanval…
Even is het stil. De scheidsrechter fluit. Het komt nog niet helemaal binnen, de adrenaline blokkeert elke gedachte. De aanval ging in het net. Het moeten nog geen vijf seconden zijn geweest, maar het voelt heel lang. Euforie volgt. DE EERSTE SET!!! TEGEN DE NUMMER 2!!! #Hoedan?
Stuiterend begonnen we aan de vierde set. De eerste helft van de set hadden we nog wat last van afkickverschijnselen van de adrenaline. Zovoc liet het dweilen weer over aan de vrouwen en had een antwoord op veel van de ballen van Punch. Helaas wint Zovoc met 25 - 18, maar dat maakt helemaal niets meer uit.
